Ανάπτυξη δανείων στις ΗΠΑ-Σύνθεση-Επιπτώσεις Ιουν 2025

Σύνοψη – Κύρια Συμπεράσματα

Επιφανειακή Σταθερότητα, Υποβόσκοντες Κίνδυνοι
Παρά τη φαινομενική ηρεμία στον τραπεζικό τομέα μετά το 2023, τα δεδομένα αποκαλύπτουν μια επικίνδυνη μεταβολή στη σύνθεση της πιστωτικής επέκτασης, υποδηλώνοντας πιθανή αστάθεια.


  1. Κατάρρευση των Δανείων Εμπορικών Ακινήτων (CRE)

  • Η ετήσια αύξηση επιβραδύνθηκε στο 0,8% έως τις 4 Ιουνίου, αγγίζοντας επίπεδα συρρίκνωσης.
  • Πρωτοφανές από το 2012 – ανησυχητική ένδειξη υπό το καθεστώς υψηλών επιτοκίων.
  • Οι όγκοι υποδηλώνουν ότι οι τράπεζες αποσύρονται σιωπηρά από τον τομέα, παρά τη σχετική μείωση του δημόσιου διαλόγου.
  1. Σημαντική Επιβράδυνση των Δανείων Κατοικιών

  • Η ετήσια αύξηση υποχώρησε από 10% τον Φεβρ. 2023 σε μόλις 2% τον Ιούνιο 2025.
  • Αν και η τριμηνιαία ετήσια μεταβολή παρουσιάζει οριακή ανάκαμψη, η συνολική ετήσια αύξηση στην αγορά ακινήτων βρίσκεται στο 1,3%, πολύ κάτω από τον μέσο όρο 2015–2019 (4,6%).
  1. Ασθενής Επιχειρηματικός Δανεισμός

  • Ο δανεισμός προς επιχειρήσεις (C&I) διαμορφώνεται στο 2,2% YoY, κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 5,6%.
  • Πιθανώς αντανακλά ισχυρά ταμειακά ροές επιχειρήσεων ή μείωση της πρόθεσης για επενδύσεις – ενισχύεται από χαμηλά ποσοστά προσλήψεων.
  1. Η Πιστωτική Ανάπτυξη Τροφοδοτείται από Πιο Επισφαλείς Κατηγορίες

  • Πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια: +3,2% ετήσια αύξηση, ~4% εξαμηνιαία.
  • Δάνεια προς μη καταθετικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (π.χ. REITs, ασφαλιστικές, εταιρείες ενυπόθηκων δανείων): +19,9%.
  • Άλλα/μη ταξινομημένα δάνεια: +7,3%, περιλαμβάνοντας δάνεια για αγορά τίτλων, γεωργία, leasing, εξωτερικές κυβερνήσεις κ.λπ.

 Συμπεράσματα – Στρατηγικές Επιπτώσεις

Η Πιστωτική Ανάπτυξη Εμφανίζεται Τεχνητά Υψηλή

Το συνολικό μέγεθος των χορηγήσεων φαίνεται υγιές, αλλά το μείγμα δανεισμού είναι στρεβλό, με την αύξηση να στηρίζεται σε επισφαλέστερες και περισσότερο κερδοσκοπικές κατηγορίες, μακριά από την πραγματική οικονομική δραστηριότητα.

Διαρθρωτική Αδυναμία Κάτω από την Επιφάνεια

Οι βασικοί πυλώνες επέκτασης της οικονομίας – στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια – εξασθενούν, αφήνοντας ανοικτό τον κίνδυνο υποτίμησης του πιστωτικού κινδύνου από επενδυτές και εποπτεία.

Τα Επιτόκια ως Καταλύτης Αστάθειας

Εάν τα επιτόκια παραμείνουν υψηλά, η ήδη παγωμένη χρηματοδότηση σε ακίνητα και επιχειρήσεις ενδέχεται να προκαλέσει πίεση σε τράπεζες, δανειολήπτες ή αγορές περιουσιακών στοιχείων.

Κίνδυνος Απόκρυφης Πιστωτικής Κρίσης

Η αυξανόμενη εξάρτηση από ασταθείς μορφές δανεισμού (μη τραπεζικά ιδρύματα, revolving credit) μπορεί να ενισχύσει τη συστημική τρωτότητα, ιδίως σε περιβάλλον στενότητας ρευστότητας ή απότομης ανατιμολόγησης κινδύνου.


 Χάρτης Κινδύνου Κατηγοριών

 Υψηλού ή Πολύ Υψηλού Κινδύνου

  • Μη καταθετικά ιδρύματα (19,9%) → Πολύ υψηλός κίνδυνος, πολύ χαμηλή σταθερότητα, μέτρια συστημική επίδραση.
    Παρακολούθηση για stress events – ευάλωτα σε χρηματοοικονομική αστάθεια.
  • Πιστωτικές κάρτες (3,2%) → Υψηλός κίνδυνος, χαμηλή σταθερότητα.
    Κίνδυνος καθυστερήσεων αν μειωθεί η καταναλωτική ικανότητα.

 Μέτριου Κινδύνου / Πρόωρα Προειδοποιητικά Σήματα

  • Στεγαστικά & Επιχειρηματικά δάνεια (2–2,2%) → μέτρια σταθερότητα, κάτω από το ιστορικό μέσο.
    Δείκτης επιβράδυνσης επενδύσεων και κατανάλωσης. Μπορεί να ενισχύσει την πιθανότητα μείωσης επιτοκίων.

 Υποτονικά αλλά Συστατικά Σημαντικά

  • Εμπορικά Ακίνητα (0,8%) → Υψηλός κίνδυνος, χαμηλή σταθερότητα, υψηλή συστημική σημασία.
    Κρίσιμος κίνδυνος ουράς – κυρίως για περιφερειακές τράπεζες και REITs γραφείων.

Επενδυτικές & Ρυθμιστικές Συστάσεις

 Στρατηγικές Τοποθετήσεις

  • Αποφυγή: Περιφερειακές τράπεζες, BDCs και mREITs με έκθεση σε CRE και μη τραπεζικά ιδρύματα.
  • Επιφυλακτικότητα: Εκδότες πιστωτικών καρτών (Discover, Synchrony) – ωφελούνται προσωρινά, αλλά είναι ευάλωτοι.
  • Παρακολούθηση: Μεγάλες τράπεζες (JPM, BAC) πιθανόν να επωφεληθούν από στροφή προς ποιότητα (“flight to safety”).
  • Ευκαιριακές Θέσεις: Κατασκευαστές κατοικιών, REITs κατοικιών εφόσον σταθεροποιηθεί ο δανεισμός και μειωθούν τα επιτόκια.

 Πολιτικές Προτάσεις

  • Στενή εποπτεία των πιστωτικών συγκεντρώσεων, ειδικά σε μη τραπεζικά ιδρύματα.
  • Αποφυγή εφησυχασμού από τα αθροιστικά στοιχεία δανεισμού – η ποιότητα υποχωρεί.
  • Προετοιμασία εργαλείων ρευστότητας ή backstops για τους non-bank players σε περίπτωση πίεσης στις αγορές.